Wat gebeurt er met oude klei?
Eigenlijk kan er niet veel misgaan met klei. Er zijn slechts twee mogelijkheden. Als de omgeving vochtig genoeg is, kan er schimmel ontstaan. En als de omgeving niet vochtig genoeg is, kan de klei uitdrogen. In beide gevallen is dat geen reden tot paniek, want de klei is nog steeds perfect bruikbaar. Het zal alleen wat extra inspanning vergen voor je ermee aan de slag kan.
Schimmel op je klei kan absoluut geen kwaad. Eens je werkstuk in de oven zit, zal de schimmel toch wegbranden. Er zijn zelfs keramisten die een voorkeur hebben voor beschimmelde klei, omdat die net iets plastischer is. Wil je toch van de schimmel af? Dan kan je de beschimmelde delen van je klei simpelweg wegsnijden. Lees meer over hoe je beschimmelde klei aanpakt in deze blogpost.
Dan is er nog uitgedroogde klei. Alle klei, oud of nieuw, zal na verloop van tijd droger en harder worden. De oplossing is eenvoudig: water toevoegen! Opnieuw zijn er verschillende methoden om dat te doen. Je kan bijvoorbeeld een verstuiver gebruiken en zo beetje bij beetje water toevoegen. Je kan de klei ook inpakken in een natte handdoek, of enkele gaten maken en daar telkens wat water in gieten. Elke keramist heeft zo zijn eigen methode.
Welke methode je ook gebruikt, let er wel op dat je niet te veel water in één keer toevoegt. Want zo loop je het risico dat je klei te nat wordt en zijn vorm niet meer houdt. Vergeet ook niet om de klei achteraf goed te kneden, zodat het vocht gelijk verdeeld is over de klei. Pas dan is je klei weer klaar voor gebruik.
Hoe bewaar je je klei?
Klei bewaar je het best op een koele, donkere plek. Al mag het ook niet té koel zijn, want dan kan je klei bevriezen. Geen paniek als dat toch gebeurt, want je klei is nog steeds bruikbaar. Het zal alleen een eind duren voor je er weer mee aan de slag kan. Je moet de bevroren klei immers langzaam laten ontdooien, en telkens beetje bij beetje water toevoegen, tot de klei weer werkbaar is. Een werk van lange adem.
Kies dus een koele, maar niet té koude plek. En zorg er ook voor dat je klei goed is ingepakt, zodat hij niet kan uitdrogen. Een goeie methode is bijvoorbeeld om de klei eerst in een dubbele plastic zak te stoppen, en dan dat geheel in een plastic doos met deksel te bewaren. Zo kan er geen zuurstof aan de klei komen en krijgt schimmel minder kans om te groeien.
Je ziet het: klei kan best wel tegen een stootje. Je hoeft dus niet bang te zijn dat je klei onbruikbaar zal worden. Al kost het soms wat extra moeite voor je ermee aan de slag kan.
